Iako se novčani iznosi koji svakog meseca stižu na račune penzionera u Evropi značajno razlikuju, doba u kojem se stiče pravo na penziju izgleda ujednačeno, ili u planu da se takvim učini u narednim godinama.
Detaljnim uvidom, ipak, registruju se ozbiljne razlike, koje su za osobe starije od 60 godine od velikog značaja.
U Grčkoj je, na primer, od 2015. godine granica pomerena na 67 godina, i za muškarce i za žene, a nekoliko godina kasnije isto je učinjeno u Italiji, Norveškoj i na Islandu.
U Velikoj Britaniji trenutno se u penziju odlazi sa 66 godina, ali se zna da će se do 2028. godine granica pomeriti na 67, a do 2046. godine na 68 godina starosti.
U Švedskoj se penzija dobija sa 65 godina, uz izvesne opcije u rangu od 62 do 68 godina. Sledeće godine će se granica pomeriti na 66, a za četiri godine na 67 godina, opciono od 64 do 69.
Španija, takođe, postepeno menja uslove – trenutno su na 65 godina i tri meseca, a do 2027. godine planira se da se rok pomeri na 67 godina. U Portugalu i muškarci i žene odlaze u penziju sa navršenih 66 godina i četiri meseca života.
U Francuskoj i Slovačkoj pripadnici oba pola penziju počinju da dobijaju sa navršene 62 godine, dok u Ukrajini muškarci odlaze u penziju sa 62, a žene sa 60 godina. Rusija postepeno, do 2028. godine, povećava granicu za odlazak u penziju sa 60 godina za muškarce i 55 za žene – na 65 godina za muškarce i 60 godina za žene, a Belorusija će ove godine dostići planiran limit sa 63 godine za muškarce i 58 godina za žene.
Razlika u godinama u kojima muškarci i žene stiču pravo na penziju ostaće, za sada, i u Poljskoj (65 i 60), Severnoj Makedoniji (64 i 62), Crnoj Gori (65 i 60), Albaniji (65 i 61).
