Svima koji danas slave Svetog apostola Luku, čestitamo slavu! Koristimo priliku i da vas ukratko upoznamo sa delom Svetog Luke, koji je živeo u vreme kada i Isus Hrist, i sretao se sa njim, zbog čega su Lukina svedočenja posebno važna.
Sveti Luka je bio veoma obrazovan u oblastima medicine, grčke filozofije i živopisa. Potiče iz Antiohije, grada značajnog za širenje hrišćanstva, koji se tada nalazio u Siriji, a danas pod imenom Antakija u južnoj Turskoj. Bio je jedan od prvih sledbenika Hrista i jedan od sedamdeset apostola, koji je, kao takav, poslat da propoveda hrišćansku veru.
Zajedno sa apostolom Pavlom putovao je u Rim, a do kraja svog dugog života boravio je i u Dalmaciji, Makedoniji, Grčkoj, na severu Afrike… Oko šezdesete godine nove ere napisao je jevanđelje, zbog čega je nazvan jevanđelist, ali i Apostolska dela. Preminuo je u 84. godini strašnom smrću – posle mučenja su ga protivnici Hrista obesili o jednu maslinu u grčkom gradu Tebi.
Mošti Svetog Luke prenete su u IV veku u Carigrad.
Sveti Luka se smatra osnivačem hrišćanskog ikonopisa – živopisao je prve ikone (tri ikone Bogorodice i ikone apostola Petra i Pavla). Jedan od najpoznatijih događaja iz njegovog života je onaj kada se njemu i njegovom učeniku Kleopi, na putu iz Jerusalima za obližnje selo Emaus, pridružio vaskrsli Isus.
Srpska pravoslavna crkva i vernici praznuju Svetog Luku 31. oktobra. Lučindan je krsna slava velikog broja porodica, a kao svoju slavu obeležavaju je i lekari, farmaceuti, neke obrazovne ustanove, majstori pojedinih zanata… Sveti Luka je bio lekar i lečio je besplatno, nad njegovim moštima su se dešavala čudesna izlečenja, pa se veruje da molitve upućene njemu pomažu bolesnicima.
Narodna verovanja vezana za Lučindan kažu da od Svetog Luke nastaje prava zima. U staroj Srbiji postojao je čitav niz običaja vezan za zaštitu stada od vukova, koji od Svetog Luke počinju da dolaze u sela u potrazi za hranom.
